Lieve Pubers, bijna-volwassenen en net-geen-pubers-meer

Het is zwaar. Die fase tussen kind en volwassene. Onbegrip, gevoelens, zweet, haar, liefdesverdriet, school en ouders..
Wij weten het, wij zelf hebben het ook meegemaakt. Ja, eeuwen geleden, lach maar. Maar echt wij snappen het.
Maar het zou zo fijn zijn als jullie eens begrepen dat het voor ons ook niet makkelijk is. Ons boomers, wij ouden van dagen, wij suffe, duffe vaders en moeders.
We doen echt ons best. Dus vraag ik hier, in deze brandbrief ook wat meer begrip voor ouders. Begrip van jullie.

Begrip voor het feit dat wij denken dat gifjes echt leuk zijn. Wij fossielen vinden die plaatjes hilarisch. Dus als wij die sturen dan mogen jullie best even terugappen met een duimpje. Of een smiley. Ja, want emoticons vinden we óók handig en leuk. We gebruiken wel nét de verkeerde (volgens jullie) maar we vinden ze zelf reuze grappig.

Begrip ook graag voor ons gebruik van facebook. Want daar zitten wij als bejaarde ouders nog steeds ‘op’. Gezellig, nieuwtjes enzo.
En als er iets moois met jullie is dat we dat dan mogen delen. Please? Met een foto erbij? En dat dan al die andere fossielen kunnen reageren?

Begrip ook dat wij nog gewoon televisie kijken. Ja, belachelijk we weten het. Maar toch lieve pubers, wij zijn er mee groot geworden. En we gaan nog steeds op de bank zitten en kijken wat wordt aangeboden. Vaak is er inderdaad niks aan maar ja, het is zaterdagavond wat moet je anders..Ja, we weten dat you tube van alles aanbiedt maar ja wat moeten Martijn en Wendy dan?

Begrip dat wij nog gewoon bellen. Met mensen praten over de telefoon. Om even wat door te geven of wat te vertellen.
Jullie zijn er allergisch voor, dat weten we. Maar toch, bel ons eens..

Begrip ook voor het feit dat wij nog gewoon brood smeren en meenemen. Of koffie zelf maken en thuis opdrinken.
Sorry dat wij niet alles bestellen, of bij de Ap halen. Frappucino ( of zoiets), thuisbezorgd en frikandelbroodjes; het gaat aan ons voorbij. Duf maar ja: zuinigheid met vlijt etc...

Begrip ook voor het feit dat wij op feestjes ook denken dat we leuk kunnen dansen. In onze hippe outfits (“Trek je dat aan?”) en met onze moves..
En dat we dan zelfs kunnen denken dat jullie mee willen dansen..Duh!

Begrip ook dat wij soms jullie liedjes pikken die wij ook ineens heel leuk vinden en die dan voorgoed voor jullie verknald zijn. Je moeder die de hele dag “Blinded by the lights” zingt, of “de reunieeee”. Dodelijk. Komt nooit meer goed. Verpest, verknald.

Sorry jongens. Een beetje begrip voor ons.
Wij, die dachten dat wij altijd jong zouden blijven, met onze tijd mee zouden gaan, nooit zo ouderwets als ónze ouders zouden worden. Wij, die dachten dat wij alle ontwikkelingen zouden bijhouden maar eigenlijk de fax al niet meer snapten en het liefst bij Hyves waren blijven steken.

Begrip....we doen ook maar ons best...