Songfestivalvoorbereiding deel 7
Dit is een van de liedjes die mij het meest is bijgebleven. Ze wonnen in 1979 en ik was negen jaar. Dus vast opblijven én...chips!
En kan het nog steeds luidkeels meejoelen.
Ze wonnen met dit prachtige lied. Maar haalden maar nét de nationale finale in hun eigen land, men dacht niet dat ‘Hallelujah’ sterk genoeg was. Zo zie je maar weer.
Het songfestival is niet politiek, mijn krabbels, gejeuzel en gemijmer ook niet maar toch hoop ik dat er weer snel vrede is in het land van melk en honing..
Songfestivalvoorbereidingen deel 6
Een van de mooiste teksten ingezonden door Nederland. (Op natuurlijk Shalalie na..)
“In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Bij de mallemolen van het leven
Staat iedereen te wachten in een rij
Wachten tot je mee mag doen
Het duurt misschien wel even
Maar voor iedereen is er een paardje bij
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Eenmaal in de molen van het leven
In ‘t begin ben je misschien een beetje bang
Dan zal iemand je vasthouden
Totdat je het alleen kunt
Want de mallemolenangst duurt nooit te lang
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
En die mensenlevensmallemolen
Gaat door tot je er draaierig van bent
Maar jij blijft je toch vasthouden
Al vind je het niet leuk meer
Want naast de molen is te onbekend
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
In de mallemolen van het leven
Draai je allemaal je eigen rondje mee
De molen draait ook zonder jou
Je paard blijft nooit lang leeg
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Dus kom, draai met die mallemolen mee
Dus kom, draai met die mallemolen mee”
Heddy Lester
Ze werde 12e in 1977
Songfestivalvoorbereiding deel 5
Commentaar:
“de (m)/het commentaar zelfst.naamw.
Uitspraak: [kɔmɛnˈtar]
Verbuigingen: commen|taren (meerv.)
tekst waarmee je reageert (op iets)
Synoniem: kritiek
commentaar geven op (je mening geven over) `commentaar geven op het nieuws`
commentaar leveren op (kritiek hebben op) `Hij levert commentaar op de gang van zaken’."
Commentaar. En eerlijk is eerlijk, het ESF is niet te hachelen zonder commentaar.
Vroeger commentaar van ús heit en mem (“Tryn, is d’r ek wat oars foar, Ted de Braak of sa?”)
en later van..nou niemand dus want mijn echtgenoot is niet echt fan (snap je dat nou??).
Dus is het Songfestival ook wel een paar jaar heeel erg zwaar voor mij geweest. Echt heel zwaar. Eenzaam. Afzien. Doorzetten.
Maar gelukkig vond ik in de loop der jaren gelijkgestemden. In het echte leven bijvoorbeeld. En gedeelde smart is halve smart. En dan nodig je gelijkgestemden uit en dan is er chips en wijn en vooral commentaar.
Opbouwend hoor, vooral opbouwend.
Met kennis van zaken.
Want er is nogal wat expertise binnen team “Met-chips-en-wijn-op-de-bank-professionals”.
Op het gebied van de zang zijn er bijvoorbeeld 2 die op zangles zitten en ondergetekende die vroeger twee jaar op het Bogermankoor zat. Ja, eat your heart out Anouk en Duncan, kom daar maar es om! Dus alle kritiek op valse noten, rare ad-libs, vreemde uitglijders is puur opbouwend en bedoeld als verbeterpunt. Helaas is het dan al te laat maar daar kunnen wij niks aan doen.
We hebben ook erg veel expertise in huis op het gebied van fashion en styling.
Ondergetekende (ja, waar heb ik geen verstand van) heeft vroeger bij de Bentex gewerkt en bij De Santekraam. Dus.
En de overige experts kopen ook vaak leuke kleding en...nou ja dat.
Over make-up en haar hebben we ook recht van spreken want ondergetekende (ja, ik weet het!) heeft vroeger wel eens op een zaterdag bij kapsalon Jansen het haar van klanten gewassen. En aangeveegd.
En de overige experts komen ook vaak bij de kapper en eentje werkt in een tuincentrum. Dus..
En al dat opbouwende commentaar delen we dan om jullie er ook doorheen te slepen. En zodat jullie er ook nog wat van kunnen leren. Van al onze kennis.
Maar wordt het niet een beetje saai?
Onze mening en wijsheid is ondertussen alom bekend. Ondergetekende (ja,ja..) is al drie keer gebeld door Cornald Maas (ik mag Corrie zeggen) en twee keer door Jan Smit. Om mijn mening. Misschien ben ik wel té veel professional om nog op zaterdagavond het volkje te vermaken met spitsvondigheden en tips.
Pfft moeilijk. Maar een ding:
met al die voorrondes hebben we sowieso een probleem: we kunnen niet op dinsdagavond al beginnen met wijn en chips, olijfjes, brie, heksenkaas, toastjes, worst en spitsvondigheid en expertise.
Dan zien we er na vijf dagen uit als de winnares uit Israel van een paar jaar geleden (ja, die van het ei en tiktok) en zijn we bovendien totalloss.
Er zijn grenzen aan onze mensenliefde, inzet en medemenselijkheid.
Dus sowieso geen opbouwend commentaar vóór zaterdag!!
En of ik de zaterdagavond doe...daarover zal ik Madonna eens bellen. Ik heb nog wat van haar tegoed!
Songfestivalvoorbereidingen deel 4
In 1976 won Brotherhood of Man, ‘Save all your kisses for me’.
Als ik onderstaand filmpje zie dan word ik heel blij van de vrolijke Engelsen en het prachtige Spaanse introductieverhaal.
En de rust en traagheid van de jaren zeventig op tv.
Ik denk niet dat ik destijds heb gekeken, ik was zes. Maar ik kan me dit liedje nog wél heel goed herinneren. En ik moet altijd terugdenken aan de zondagochtenden.
Mijn broer had op zolder een zendstation (ahum, nou ja, een apparaat op een oude kast) en op zondagochtend werd er uitgezonden. Alleen was mijn broer dan vaak nog niet wakker. Gelukkig was zijn maat enthousiaster (en vroeger op) en die nam dan de honneurs waar. Mijn broer draaide zich dan nog even om.
En wij luisterden dan beneden in de woonkamer.
Ik denk ook dat we de enige luisteraars waren. En ik denk ook dat er niet zoveel singeltjes waren want deze kwam ontzettend vaak voorbij.
Samen met ‘Turn turn turn’ van de Seekers.
Zondagochtend jeugdsentiment. Geklopte slagroom in een kopje en save alle your kisses for me...
Songfestivalvoorbereidingen deel 3
Ken je die mop van die man die naar Parijs ging? Nou hij ging niet.
Ken je dat verhaal van een land wat na jaren en jaren van Sienekes en indianen en Toppers eindelijk doorhad dat je met echt mooie en goede muziek steeds hoger kon scoren? Nou ze wonnen. En mochten het songfestival organiseren in 2020.
En met als eigen inzending een prachtig nummer wat werd gemaakt voor Jeangu Macrooy.
Schitterend. Over groei en wat je meemaakt in je leven. ‘Grow’. Alle critici waren onder de indruk. Ook ik (want ik ben ook een criticus met erg veel verstand ervan, maar dat wisten jullie al).
Maar ja, ken je die mop...
Corona, afgelastingen en uitstel. Het ging niet door.
Helaas scheven ze voor Jeangu een nieuw nummer. Over vergeten groentes, oh nee, sorry, over opstaan tegen onderdrukking of zoiets.
Dat is echt heel erg belangrijk. Echt.
Maar..ik vind d’r niks aan, dat hele nummer niet, bleh.
En ik ben niet de enige want hij staat erg laag in de polls. Ik zie er ook tegenop om te kijken zaterdag. Gelukkig staan we wel automatisch in de finale maar voor de rest wordt het zwaar. Geen hoop op een zegetocht door het dorp of een selfie met een oranje vlaggetje. Gelukkig zijn jullie er wel om mij er door te slepen..En is er wijn en goed gezelschap.
Maar nee, dan dat nummer van vorig jaar. Wat niet doorging. Ik vond het schitterend. Dus nog een keer, in het kader van Songfestivalvoorbereiding deel 3,
het lied wat niet doorging,
‘Grow’:
Songfestivalvoorbereiding deel 2
In 1982, ik was twaalf, we keken wel maar niet met veel enthousiasme.
Heit vond alles geschreeuw en gejank en mem haar ogen vielen af en toe dicht.
Het was ook allemaal best ruk en ook wel zwaar om vol te houden.
En toen kwam als allerallerlaatste dit Duitse meisje.
Met een gitaar en een witte jurk.
En hoewel ze Duits was (“wat witte sokke Dútsers no oer frede?”) moest heit toch eerlijk toegeven dat dit het allermooiste liedje was.
En dat vond ik ook.
Het allermooiste liedje...
Songfestivalvoorbereiding deel 1
Sandy Shaw - Puppet on a String - 196
Dit singeltje hadden we vroeger thuis.
Het was van mijn moeder.
Nu stroomden mijn ouders niet over van muzikaliteit, lp’s en hitparades.
Mijn vader had ‘n lp van Johny Woodhouse op de accordeon, het Apollo Trio (Fryslân, myn moaie Fryslân) (Sneintemoarn, in oer as tsien, nei pake rn beppe) en diverse werken van Frank Sinatra.
Maar dit singeltje was van mijn moeder.
Dus heeft ze dit echt mooi gevonden.
Iemand heeft het haar gegeven, ik denk een van mijn broers, want ze ging echt zelf niet naar de V&D om ‘n singeltje.
Ze vond het mooi. En dat vond ik ook. Sandy op haar blote voeten.
Won, lang voordat ik geboren was, in 1967 het songfestival.
En ik danste hier op. Jaren 80. Legde het singeltje op de lenco platenspeler en was Sandy Shaw. Met ‘n haarborstel als microfoon en op blote voeten.
