Er is slecht nieuws maar dat is tegelijkertijd vooral heel goed nieuws. Nee, de coronapas is nog niet afgeschaft,

nee, Oranje is nog niet door, nee, we krijgen gewoon winter ondanks de hoge gasprijzen.

 

Het goede, fantastische nieuws is dat Amalia met een meisje mag trouwen! Ja! Echt!

 

Dat mocht ze natuurlijk altijd wel maar nu is men er ook wel over uit dat ze dan gewoon koningin kan worden. Als je er goed over nadenkt heel logisch natuurlijk.

Why nut? Waarom zou ze niet met een leuke chick thuiskomen?

Waarom zou ze niet gewoon haar hart kunnen volgen? Papa trouwde al met een 'burgermeisje'. (Niet echt natuurlijk, uit een zeer welgesteld gezin, vader minister, hoog opgeleid, aantrekkelijk en vooral zeer, zeer intelligent.) Oma met een (overigens hele lieve) Duitser. Dus ook Amalia kan haar gevoel laten spreken.

Het lijkt me wel verstandig dat ook zij een keuze maakt die past bij haar status. Dus geen 'oh oh Cherso Barbie', of een Famke Louise (die blijkt gelukkig aan de kant, zwanger en onder de pannen). Of een golddigger als Sara Soelen (zij van Andreetje junior, weet u nog?).

Kijk, als ze gewoon hé is (dat mag ook best), dan komt ze ook niet weg met een Kevin met 'n kottertje in z'n oor. Of met een Mitchell met een Fanny pack en een bontkraag. Of met Gerke op klompen en een tattoo van de keet op z'n rug. Tattoos mogen best maar dan het logo van Vindicat. Oh nee, doe toch maar niet. Het logo van de golfclub dan maar. Bescheiden op z'n bovenarm. Van Roderick of Pim-joost.

 

Nee, ik denk dat het toch wel een Juliëtte moet worden. Of een Emily. Of een Anne-Sophie. Lid van het dispuut Nimrod, zodat ze lekker met haar schoonpapa kan gaan jagen. Met natuurlijk als tattoo "Virtus Concordia Fides".

Ja, goed nieuws. Voor Amalia maar ook voor heel veel meisjes en jongens.

Fijn. Een mooi idee dat het zelfs bij het Koninklijk Huis niet uitmaakt op wie je valt en wat je voorkeur is.

Daarom schrijft natuurlijk Claudia ook dat boek natuurlijk! Want dan kan die haar wat advies geven over hoe en wat. 

Wat slim van Max en Lex. Om de wijze, grappige en ook knappe Clau dat met Amalia te laten bespreken. 

 

Oh, ik zie zo de koninklijke bruiloft al voor me! Niet één maar twee prachtige bruidsjurken! Amalia in het wit. Of blauw, oh nee, groen, dat staat haar vast prachtig! En dan Juliëtte/Emily/Anne-Sophie in het wit. (Als ze nog maagd is natuurlijk)

Of in het vlammend rood, "Kijk mij eens vurig zijn".

Twee prachtige koninginnen. En dan na een paar jaar zoeken we een donor.

Voor de blauwe zaadjes. Dus een donor uit Monaco bijvoorbeeld. Caroline schijnt hele mooie zonen en kleinzonen te hebben. Of een Zweedse prins, mooi blond.

Ja, ik zie het helemaal zitten. En alle ouders vragen steeds aan hún jeugd of ze er al uit zijn. Want het is zo lekker koninklijk.

 

Het slechte nieuws?

Ik heb drie zonen. En zag er al eentje, maakt niet uit wie, op Koninginnedag wc-potten gooien, volksdansen, en handenschudden. Het zou ze zo leuk staan. En ik zou met de koninklijke bruiloft een hele mooie jurk dragen en ik zou dan ook een hele mooie traan kunnen wegpinken. Maar dat mag dus dan niet zo zijn.

Maar goed, er zijn drie prinsessen. Dus er is nog hoop. Misschien is Alexia ook wel geschikter... Wat minder druk want geen troonopvolgster. Ja. Ja, daar gaan we voor.

 

Zie je wel: win-win! Alleen maar goed nieuws!